στον πρόεδρο που θέλει την κυριακή να πάει να δει τι είναι αυτά τα εξάρχεια
άπντειτ ιταλού: τρέχει να βρει το δίκαιο ιθαγένειας της νιγηρίας κ να το μεταφράσει για το συναινετικό (χωρίς πλάκα)
[christos έσταξε 772 πήρε 604]
28.1.10 @ 20:36
Φίλες και φίλοι,
ο χώρος της πολιτικής χρειάζεται νέα πνοή.
έχει ανάγκη επαναπροσδιορισμού αξιών και κινήτρων.
Η Νέα Δημοκρατία με τον Κώστα Καραμανλή,προχωρά μπροστά με τόλμη και μαχητικότητα με σκοπό να εξασφαλίσει μια νέα προοπτική για την Ελλάδα.
Στην δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε, απαιτούνται τολμηρές αποφάσεις τώρα, για να διασφαλίσουμε τις προυποθέσεις ανάπτυξης και προόδου για τη χώρα μας.
Με την υποψηφιότητα μου θέλω να ισχυροποιήσουμε την θέση της νέας γενιάς στην ελληνική κοινωνία.
Ζητώ την στήριξη σας για μια νέα ελπίδα, για μια νέα προοπτική , για μια ΝΕΑ ΠΝΟΗ.
Η νέα αυτή προοπτική προυποθέτει όμως να περάσω το μάθημα του Ειδικού Ποινικού. Διότι η δύσκολη αυτή εξεταστική περίοδος που διανύω με τα θέματα που βάζει η Καστανίδου ,εμποδίζουν την προσωπική μου ανάπτυξη και πρόοοδο με αποτέλεσμα να μην μπορέσω ποτέ να γίνω σαν τον μπαμπά μου. Και δεν είναι κρίμα που εγώ θέλω να ισχυροποιήσω τη νέα γενιά αλλά δε με αφήνουν οι εγκάθετοι του ΠΑΣΟΚ (ξέρετε φαντάζομαι ποιος έβαλε την Καστανίδου να μου βάλει αυτά τα θέματα και να διορθώσει το γραπτό μου); Αλλά δε θα τους περάσει. Με τη βοήθεια του Κώστα του Καραμανλή προσπάθησα να τους τη φέρω. Αλλά είναι τόσο βαθύ το πράσινο κράτος που ένας πρασινοφρουρός και εγκάθετος επιτηρητής με έπιασε με το κινητό ανοιχτό να διαβάζω τα μηνύματα που μου έστελνε ο Κώστας ο Καραμανλής που είναι παγκοίνως γνωστό πόσο καλό ειδικό ποινικό ξέρει (παραβίαση τηλεφωνικών απορρήτων, απάτες, οικονομική εκμετάλλευση της γενετήσιας ελευθερίας, οικονομική εκμετάλλευση εν γένει). Τους την κρατάω φυλαγμένη όμως και εγώ. ΟΧΙ. Δεν πρόκειται να περάσει το δικό τους. Δεν πρόκειται να διαβάσω για να περάσω το μάθημα. Θα αντιγράψω ξανά, θα αντιγράφω μέχρι να τα καταφέρω, δε θα τα παρατήσω έτσι εύκολα. Έστω και αν αυτό είναι η τελευταία μου πράξη στον κόσμο τούτο. Για να κάνω περήφανο τον μπαμπά μου που μου ανέθεσε το ιερό αυτό καθήκον, τον Κώστα τον Καραμανλή (που ξέρει να διαλέγει τους φίλους του) και όλους τους νέους που αναγκάζονται να περάσουν το μάθημα διαβάζοντας. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ!
Ζητώ τη στήριξή σας για μια νέα αντιγραφή, από την αρχή. Ας αφήσουμε τις παλιές αντιγραφές πίσω. Να αντιγράψω όλοι μαζί από την αρχή!
ΥΓ. Παρακαλώ εάν υπάρχουν ιδέες για σύγχρονες μεθόδους αντιγραφής να επικοινωνήσετε μαζί μου. Σύγχρονες μέθοδοι αντιγραφής για όλους χωρίς διακρίσεις με αξιοποίηση εξελιγμένων μέσων.
[Paulus disgust]
27.1.10 @ 23:53
Όταν τελείωνε το απογευματινό τρίωρο μπασκετάκι, μέσα στο λιοπύρι, πολλές φορές μετά απο αχώνευτο ακόμα φαι, με τα παπούτσια που θα θέλε να ταν nik-e (όπως ο φίλος μας ο τζον τα αποκαλεί μην ξεχνώντας ποτέ να μας δείξει την αμερικανίστικη καταβολή του), έπαιρνε την κατηφόρα για το σπίτι 10 λεπτά προτού το ραντεβού για τη βραδινή του έξοδο. Το ραντεβού φυσικά δεν ήταν άλλο από τον Αντώνη ή τον Φαν (οπως τον έλεγε από το επίθετό του και επειδή είχε και την πλάκα του - επρόκειτο για το μονάδικο παιδί στο σχολείο που δεν είχε παρακολουθήσει ποτέ ούτε μία ώρα αρχαία και παρά ταύτα δεν είχε πάρει ούτε μία απουσία με την αμίμητη ατάκα της καθηγήτριας μετά από 2 χρόνια αρχαία "Παιδιά, αυτός ο Φαν τελικά διέκοψε?"). Γρήγορη αλλαγή ρούχων, χαβανέζικο πουκάμισο αντί για άσπρο φανελάκι fruit of the boom (για τους ερωτύλας που έλεγε και η μάνα του of the love) , τζιν αντι βερμούδας, σκαρπίν-e (ίσως?) αντί nik-e, μαλλιά, χτύπημα θυροτηλεφώνου και νάσου έτοιμος ο γαμπρός (το μπάνιο δεν το ξέχασα να το αναφέρω). Στάση πρώτη: Διπλή Πίτα γύρο, με από όλα που λένε. Λαδίλα μέχρι εκεί που δεν στάζει, κρεμμυδίλα που σου κοβε την όρεξη, κρέας που μάλλον και τα γουρούνια δε θα έτρωγαν (πέραν της όποιας αντίθεσης τους στον κανιβαλισμό) και φυσικά μασαμπούκωμα στο χέρι για να μην χάσει χρόνο! Δρασκελιά και στάξιμο, κουβέντα και κρεμμυδίλα. Η διαδρομή η ίδια και μονότονη, στα όρια της διεκδίκησης του ρεκόρ διάνυσης του ίδιου δρόμου όσο περισσότερες φορές γίνεται . Τα κορίτσια πάντως μάλλον δεν το έβρισκαν και τόσο χορταστικό (το θέαμα). Στάση δεύτερη: Επιστροφή (κατάκοπος) (από το περπάτημα, ο γύρος είχε χωνευτεί) στο σπίτι (πάντα αναρωτιόταν γιατί τα βράδια τελείωναν γρήγορα γι αυτόν). Η συναναστροφή με τους γαμάτους του σχολείου του είπε ότι αυτό δεν είναι πρέπον. Αποφάσισε να μην το ξανακάνει (τα κορίτσια για πολλά χρόνια εξακολουθούσαν να μη θεωρούν χορταστικό το θέαμα). 15 χρόνια μετά: - Μία πίτα γύρο. - Απ' όλα? - Χωρίς κρεμμύδι (-)). - Πακέτο? - Στο χέρι. Στα πρώτα βήματα τα θυμήθηκε όλα. Έτρεξε στο πρώτο παγκάκι, κάθησε το έφαγε παρέα με τον χοντρογατούλη (κάποια κορίτσια πλέον είχαν αλλάξει γνώμη).
The art of kissing properly
[Paulus hungry]
26.1.10 @ 16:30
αυτές τις δύο μέρες μ' έχει πιάσει μια ξέφρενη χαρά λίγο με το μπλογκ λίγο που τελειώνω σιγά σιγά τις δουλειές πριν φύγω λίγο με τον ιταλό... τι έπαθε πάλι ρε παιδιά; είναι να βγάλει ένα συναινετικό διαζύγιο, έχει ήδη πληρωθεί δεν παίρνει όμως πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης κ πάει να δικάσει μόνο με ένορκες βεβαιώσεις οπότε έχει το τρελό άγχος ότι η αίτηση θα απορριφθεί η συζήτηση είναι για χθες στη μία (κ μ' έχει πάρει τηλ από την προηγούμενη για ψυχολογική υποστήριξη) έλα όμως που τα δικαστήρια εκκενώνονται λόγω τηλεφωνήματος για βόμβα στις δώδεκα κ μισή βγαίνοντας μου κάνει πλάκα ότι άντε να πιστέψουν τώρα οι πελάτες του ότι η υπόθεση αναβλήθηκε λόγω βόμβας, θα νομίσουν, λέει, ότι είναι μεγάλος τρόμπας γυρίζει λοιπόν κατά τη μία κ κάτι κ ένα μπατσόνι του λέει ότι δεν επιτρέπεται να μπει κανείς από 'δω κ πέρα οπότε κ φεύγει κ την επομένη, δλδ σήμερα, μαθαίνει ότι το δικαστήριο έγινε κανονικά κατά τις δύο, όλες οι υποθέσεις συζητήθηκαν εκτός της δικής του που φυσικά ματαιώθηκε αφού δεν πήγε κανείς !!! σοκ τώρα πως να το πει αυτό; κ ούτε παραπάνω λεφτά μπορεί να ζητήσει για να επαναφέρει τη συζήτηση πάλι κουβά ο ιταλός ... άσε που ο πελάτης του ο ένας θα απελαθεί σε λίγους μήνες σωστός έτσι;
κ τη διάθεσή μου δε θα τη χαλάσουν οι δύο σκρόφες γριές μέσα στο λεωφορείο ντυμένες με κάτι νεκρά ζώα, οσο πιο κιτς γίνεται, σα λατέρνες κ κακάσχημες έλεγαν φωναχτά πόσο υποφέρει η μεσαία τάξη στην ελλάδα σήμερα πόσο αλήτες είναι οι ξένοι που ήρθαν, που άνοιξαν όλες οι φυλακές κ ήρθαν εδώ που κ εμείς πήγαμε στο εξωτερικό αλλά ήμασταν κύριοι κ με τις εξετάσεις μας τις ιατρικές κ ότι οι έλληνες θα είναι μειοψηφία σε λίγο καιρό κ χάιλ χίτλερ τις φαντάζομαι να κρύβουν τα βιβλιάρια της εθνικής (ή μήπως της γενικής;) κάτω απ' το στρώμα κ ούτε στον άγιο νερό να μη δίνουν κάτι σαν τον ορέστη μακρή στην κάλπικη λίρα ένα πράμα (ξύπνησε η φανίτσα μέσα μου) - ντακς, πριν γίνει καλός ουστ, κω λό γριες
κ δε θα μου τη χαλάσουν επειδή είδα την ασκούμενη του κ. που σκίζονται τα βουνά κ στερεύουν οι θάλασσες πω ρε μάνα μου, μου τό 'λεγαν κ δεν το πίστευα σαν τυφλή παρθένα ιέρεια του ιερού της άρτεμης (κλέφτηηη), χαχαχαχαχαχαχα αλήθεια, όμως, αδιανόητα όμορφη κ συνάμα με μια απίστευτα ήρεμη γλύκα κ ευγενικά χαρακτηριστικά (πόσο θύμα; πόσος πρόλογος;) (αν δεν ήταν τόσο θεά πάντως την έλεγες κ λίγο ζαβλακωμένη με τόση καλοσύνη πάνω της)
κ εκεί στον πανικό κ την αναμπουμπούλα που όλοι έφευγαν κ που κοιταζόμαστε κ αρχίζω σαν ηλίθιος να κουνάω κ εγώ το κεφάλι μου, συντονιζόμενος στις φωνές κ τις προτροπές να κάνουμε γρήγορα, μπας κ κάτι γίνει κ της πω τπτ έρχεται ένας καραγκιοζάκος δικηγόρος παύλα γνωστός μικροεκβιαστής ταλαίπωρων κυρίως ξένων με γλυμμένο μαλλί (αυτός όχι οι ξένοι) κ αφού της δίνει φιλιά στον αέρα (μπλιαξ) με το που τη βλέπει από το διάδρομο, την παίρνει αγκαζέ να φύγουν γρήγορα, είπε, έχει βόμβααα την είδα κ σήμερα, όμως, στις φωτοτυπίες :) κ η αλήθεια είναι ότι ανταλλάξαμε κάποιες βέρι χοτ ματιές αλλά ο φωτοτυπάς με ξεμπέρδεψε σε χρόνο ντε τε κ έπρεπε να φύγω από τη μέση γιατί ήδη με σκουντούσε ο πισινός κ έπιανα χώρο κ εμπόδιζα την κυκλοφορία τώρα να την πω την αμαρτία μου; μου φάνηκε λίγο ταλαιπωρημένη σήμερα, λίγο μιζερούλα, έλεγε κ κάτι πράματα έτσι πόσο δύσκολα είναι κ κουράζεται κ δεν ξέρει τι να κάνει κ θα φύγει (;), θα ξανάρθει (;), ξέρω κ εγώ κ με μια φωνή λίγο ξεψυχισμένη κ χωρίς διάθεση για τπτ, μια ξενέρα δλδ ίσον κλασική (ασκούμενη) δικηγορίνα παρ' όλ' αυτά εγώ σκέφτομαι, έτσι που τη θέλουν όλοι, να μου αφιέρωνε αυτό που το τραγουδούσε κ η μάνα του χουάν που την έφερε στο μαρκίτο - πουστράκι χουάν μα τώρα βρήκα να φύγω;
Rita Pavone - Il Ballo Del Mattone
[christos όπως ελληνική μπάντα]
24.1.10 @ 23:36
ωχχχ (ξύσιμο κεφαλιού), ννναι
απλά να πω στο λάρρυ, αν το διαβάσει ότι αν θέλει να χρησιμοποιήσει τον τίτλο του τραγουδιού του με τρόπο που να μη συγχέεται με το μπλογκ ή δε γουστάρει ρε αδερφέ ή ό,τι άλλο οποτεδήποτε μπορεί, εννοείται, να μας το πει κ εμείς θα μετακομίσουμε, κλείσουμε, βρούμε ένα άλλο (ομολογουμένως λιγότερο κουλ) όνομα χωρίς πολλά πολλά
[christos hola]
23.1.10 @ 15:47
anoixetamatiasou
[christos :D]
@ 02:46
στο εξής θα λέω ότι είναι η αγαπημένη μου ταινία έβερ
φίλος μου στο φέισμπουκ έγινε την ίδια ώρα μέλος των εξής γκρουπ "τηλεμαραθώνιος για τα παιδιά της αϊτής, συμμετέχω κ εγώ" + "i love απόκριες"
όταν οι ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν την έδρα της μασαχουσέτης κ αυτό είναι πολύ κακό
καλό είναι όμως να περνάς ένα βράδυ με τόσες ωραίες γυναίκες μαζεμένες κ να βλέπεις ίσως ένα πρίβιου της ζωής σου από νοέμβριο (;)
[christos ζηλεύει τη βόλτα της κυριακής στην αθήνα]
19.1.10 @ 17:17
κλήρωσε στο πεντακοσιοστό ογδοηκοστό έκτο τουπού σαράντα πέντε λεπτά απ' το ντόγκβιλ μιάμιση ώρα από θεσσαλονίκη
συγχαρητήρια σειρούλα
[christos προβλεπέ]
14.1.10 @ 12:39
"everything i do is motivated by the fear of running out of time"
jimmy lee lindsay jr. aka jay reatard may 1, 1980 - january 13, 2010
[christos :0]
@ 00:01
-2000 -δρχ -φπα 8% -ρέιντιοχεντ στη θεσσαλονίκη
[christos τμήμα σαρώματος]
11.1.10 @ 22:55
Animal Collective - On A Highway
μπορώ να το ακούω συνεχόμενα για ώρες κ να ξεχνιέμαι ότι τα 'χω πάρει τόσο πολύ με τις αντιδράσεις για το μεταναστευτικό αλλά δεν κάνω κ τπτ γι' αυτό επιβεβαιώνοντας ότι τουλάχιστον ακούω καλή μουσική (πιάνει σπανίως)
θέλω να βγει κάποιος κ να γράψει γιατί το μεταναστευτικό είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνουμε χωρίς συναισθηματισμούς για να το πάρω κ να το τρίψω στη μούρη όλων
καληνύχτα κ σιγά, η ελλάδα κοιμάται
[christos όχι άλλο αντωνό]
10.1.10 @ 15:21
5 μαύρα για την κυριακή
Curtis Mayfield - Move On Up
Aretha Franklin - I Say A Little Prayer (live)
Marvin Gaye & Tami Terrell - Ain't no Mountain High Enough
εσωτερική αλληλογραφία από κολαούζο προέδρου θα είμαστε όλοι εκεί
[christos φαν ντε σιούρης]
8.1.10 @ 17:45
βιβλιοθήκη δουσουθού
[christos στα χνάρια του αυστραλοπίθηκου;]
7.1.10 @ 01:02
σαν σήμερα κ επετειακά skg mayhem
[christos and friends]
1.1.10 @ 14:43
χρόνια πολλά κ καλά καλή χρονιά σε όλα τα παιδάκια
πάντα τέτοια κ πάμε όλοι μαζί: "yeah, yeah, we can all grab at the chance to be handsome farmers yeah we can have twenty-one sons and be blood when they marry my daughters and the pain that we left at the station will stay in a jar behind us we can pickle the pain into blue ribbon winners at county contests" μη βαρεθείς να δεις όλο το βίντεο αν θες τη γνώμη μου