δεν ξέρω τι είναι η ομάδα pequod ανεβάζει όμως στη μικρή σκηνή της στέγης γραμμάτων κ τεχνών το βιβλίο του δημήτρη χατζή "το διπλό βιβλίο" αν έμενα αθήνα δε θα το έχανα με τπτ
δεν ξέρω επίσης αν έχω το ανάστημα να πω έστω κ μια κουβέντα για το δημήτρη χατζή - μην κρυβόμαστε δεν το έχω - μόνο θέλω να πω να διαβάσετε όλα του τα βιβλία, δεν είναι κ πολλά κ αν σας αρέσουν να ψάξετε να μάθετε κ ποιος ήταν
ξέρω τέλος ότι το διπλό βιβλίο, της μοναξιάς κ της ελπίδας εμένα μ' έχει στιγματίσει όσο λίγα όπως κ οι δύο δάσκαλοί Σου: η ιστορία μαζί με τη λύπη
[christos ένα ζευγάρι κορδόνια που δε σου χρειάζονται]
3.4.12 @ 22:47
κλάμα σ' ένα τραίνο ασυγκράτητο για δυο ανθρώπους που ταιριάξαν πολύ που περπατήσαν χέρι χέρι και γελάσαν που κοιμηθήκαν που μιλήσαν ώρες που φορέσαν τα ρούχα του άλλου που περιφέρθηκαν άσκοπα που έπαιξαν παιδιά αγάπη ;
Begginers theme suite (τι άλλο)
[Paulus έξοδα κηδείας]
1.4.12 @ 20:09
ο μύθος που ένιωθε (κ ήταν) θεός κάθε μέρα που περνούσε που δε χαμογελούσε ποτέ τα χέρια του έλεγαν πάντα την αλήθεια κ σκορπούσε πτώματα στο πέρασμά του ώσπου να μείνει μόνος η φανέλα με το έξι έξι έξι το έπος του 1987 καθαρισμένα δύο πράσινα μήλα (χωρίς φλούδα) κ ένα ακτινίδιο μία από τις πιο καλτ ελληνικές διαφημίσεις ένα αγνό (;) γάλα ο ψαλιδοχέρης κ το βιντεοδρόμιο οι μνήμες των σημερινών τριαντάρηδων* τα παλιά μας πρότυπα, οι ήρωές μας, να μοιάσουμε σ' αυτούς η φρίκη, τα παιδάκια που ουρλιάζουν, που τα έπεισαν να μην αναπτυχθούν, να μη μεγαλώσουν το γάλα που έγινε αίμα γυναικών
θα ξεκινούσα από κάτι που είχε γραφτεί σε μία κριτική στο έργο του καρυωτάκη κ θα κατέληγα στο the boy, πάει κ αυτό δεν περιγράφω άλλο
The Boy - Αγνός Γκάλης (live @ offradio 28-3-2012)
*να μπούνε σε μια τάξη, πώς την παθαμε έτσι, τι πήγε στραβά στην πορεία κ πώς σκατά μεγαλώσαμε, η καρδιά μας ακόμα σκοτώνει
υγ: κάθε τετάρτη βράδυ στις 10 πάμε για μπάσκετ, το ξέρω ότι παίζεις, κανόνισε κ έλα