girl.you.re.no.failure

info entries others guestbook

Girl you re no failure and this is your song:
Sonic Youth - Tunic (Song for Karen)

Average/lo-fi blog.
Christos & Paulus post here.
Stuff we like.
Reserve nothing.

Warning:
image-sound violation/
copyright infringement/
plagiarism/
distortion of reality
included/
intended.

μόλις εφτά κ η καρδιά μας κόντευε να σπάσει στην παράταση στις 14 ιουνίου κ βγαίναμε έξω να πάρουμε λίγον αέρα
το σεπτέμβριο πήραμε τον μπαμπά μας από το χέρι κ πήγαμε μαζί με εκατοντάδες άλλα παιδιά στο γήπεδο - κανονικό παιδομάζωμα
γραφτήκαμε σε ομάδες - οι καλοί, βγάλαμε δελτία κ κάθε σαββατοκύριακο προπόνηση
κάθε τρίτη αγοράζαμε το τρίποντο το ευαγγέλιό μας, φίμπα μπάσκετ, ανταλλάζαμε αφίσες, μαζεύαμε κάρτες
κρεμάσαμε σε τοίχους κ ντουλάπες το μάικλ, το σκότι, το ρέτζι, τον τόνυ ακόμα κ τον ντένις
ξεροσταλιάσαμε μπροστά στη βιτρίνα με τα αιρ τζόρνταν - 42.000 δραχμές (ταξική συνειδητοποίηση)
παγώσαμε στις 8 ιουνίου όταν μάθαμε ότι την προηγούμενη σκοτώθηκε ο ντράζεν
είδαμε λάιβ τον μπόμπαν να μένει σακάτης για όλη του τη ζωή
γίναμε στατιστικολόγοι, οικείοι μας ήταν ο φίλιππος συρίγος, ο δημήτρης καρύδας, ο βασίλης σκουντής, ο νίκος παπαδογιάννης
δίναμε μάχες στο σπίτι για να δούμε μεσοβδόμαδα τα ματς για το κύπελλο πρωταθλητριών, κυπελλούχων, κόρατς - είχαμε σχολείο την επομένη, βλέπεις
ήμασταν κ εμείς εκεί: γάνδη, μόναχο, σαραγόσα, γενεύη, τελ αβίβ, τορίνο, μιλάνο, παρίσι, ρώμη, βαρκελώνη, τεργέστη, μαδρίτη - ακολουθούσαμε την αποστολή παντού στην ευρώπη
μείναμε ακίνητοι στην ίδια στάση για πέντε λεπτά επειδή αυτό ήταν το γούρι, έτσι καθόμασταν όταν μπήκαν οι βολές
φρίξαμε κ πεισμώσαμε με τις σφαγές της διαιτησίας
προσευχηθήκαμε για μια καλή άμυνα, σταυρώσαμε τα δάχτυλά μας να μπει το σουτ, ψάλαμε το "χάσι - χάσι" (τι παιδιά!), βρίσαμε το σιγάλα, δεν κοιμηθήκαμε απ' τη λάθος πάσα του φασούλα, μας διέλυε κάθε τρίποντο του έντι τζόνσον, ο ζάρκο, ο γιούρι, ο στόικο, ο μπάνε, ίνγκραμ, μπέρι, τάρπλει, καράσεφ, μπάιρον ντίνκινς, σούμποντιτς, κοχ, άριαν κόμαζετς, κλιφ λέβινγκστον, σκοτ σκάιλς, ράτζα, βολκώφ, καρνισόβας, ντέιβιντ ρίβερς, πέτζα...
βλέπαμε στο μέγκα τους τηλεμαραθώνιους μπάσκετ του σαββάτου (αυτά τα μουντά απογεύματα): δάφνη - αεκ, τσιπίτα πανιώνιος - νήαρ ήστ, συνδέσεις με αλεξάνδρειο, μαρούσι, σεφ
θυμόμαστε για πάντα τη γιουγκοπλάστικα - η μεγάλη των πλάβι σχολή
πόσο περήφανοι ήμασταν όταν ο τόνυ πήγε στους μπουλς!
πόσα αφιερώματα στο εν μπι έι είδαμε, πόσα πολλά ξέρουμε για την κόντρα ντιουκ εναντίον νόρθ καρολάινα, πόσοι ρούκι, ντραφτ, πόσο χαρήκαμε όταν ο μάικλ φόρεσε το 45 αυτή τη φορά (αρκούσε που επέστρεφε), πόσο ιερός είναι για μας ο αριθμός 23 κ το 7 κ το 4 κ το 13
στον άγιο νικόλα παίξαμε ντάλα μεσημέρι, στο σκοτάδι με τα φώτα της κολώνας κ των γύρω πολυκατοικιών, με βροχή, με λίγο χιόνι, χτυπήσαμε, γεμίσαμε μώλωπες, ματώσαμε στα χέρια, στα γόνατα, στο πρόσωπο, ιδρώσαμε, σκίσαμε μπλούζες, βρωμίσαμε παπούτσια, βριστήκαμε, γελάσαμε με την καρδιά μας, παίρναμε πάντα κ φάουλ, εκνευρίζαμε τους αντιπάλους, βαρούσαμε ώσπου να μπει κ μέχρι να το χάσουμε, κάναμε μπει - δεν - μπει, φωνάξαμε σ' όσους δεν έπαιζαν άμυνα, δεν έδιναν πάσες, ήταν ατομιστές, έκαναν βήματα, πατούσαν τη γραμμή, τους κλέβανε την μπάλα, χάνανε ελεύθερα σουτ, εξηγούσαμε τους κανονισμούς, δε δίναμε φάουλ "κ να πα να γαμηθείς", παίξαμε ρολόι, κάναμε διαγωνισμούς τριπόντων, μίνι πρωταθλήματα, βαρέσαμε ένα εκατομμύριο σουτ εντός παιδιάς, έξω απ' τα έξι κ εικοσπέντε, απ' το κέντρο, πίσω απ' αυτό, μονά, διπλά, λέι άπ, τρέιλερ, μπασίματα, πηδούσαμε να φτάσουμε τη στεφάνη, χτυπούσαμε το ταμπλό, κατεβάζαμε την μπασκέτα για να καρφώνουμε
οι γονείς μας χάνανε για ώρες, χειμώνα καλοκαίρι, φεύγαμε σχεδόν κλεφτά κατά τις 4 μ' ένα σβέλτο "πάω στον άγιο νικόλα" ("που πας, έχει ήλιο ακόμα", "θα πάθεις καμιά ηλίαση", "είναι νωρίς ακόμα, κοιμάται ο κόσμος, θα σας μαλώσουν", "έχει κρύο", "βρέχει", "θες ν' αρρωστήσεις πάλι;" κ το κορυφαίο όλων "διάβασες;") κ πολλές φορές αναγκάζονταν να' ρθουν να μας μαζέψουν σπίτι δύο κ τρεις φορές (με τη μία δεν έπιανε) επειδή η ώρα είχε πάει 10 κ ("άντε, μαζέψου, νύχτωσε" "έρχομαι τώρα, το τελευταίο παίζουμε")
πηγαίναμε πρώτοι κ φεύγαμε όταν είχαν πια φύγει όλοι, νόμιζαν στο σπίτι ότι είχαμε μπλέξει δεν-ξέρω-κ-εγώ-με-τι-παρέες
πόσο χαιρόμασταν όταν μαζευόμασταν, πόσο μας έλειπε αυτός που έλειπε κ όχι μόνο επειδή δε συμπληρώναμε για το μονό
πήγαμε αθλητικό σχολείο, κάναμε διπλές προπονήσεις, παίζαμε κάποιους για πλάκα, κάναμε άψογα στατιστικά, ουρλιάξαμε από χαρά όταν περάσαμε, έναν έναν μας αγκάλιασε ο κόουτς στα αποδυτήρια, φτερούγισε η καρδούλα μας όταν τα κορίτσια μας είπαν μπράβο μετά απ' τη νίκη - μαθεύτηκε στο σχολείο, ήμασταν ήρωες, κλάψαμε γοερά στο παρκέ όταν χάσαμε, δε μιλιόμασταν στο λεωφορείο
ανατριχιάζουμε ακόμα με το δε φάιναλ καουντάουν
μάθαμε μπάσκετ αθώα κ ρομαντικά στην αρχή, υποψιασμένα στη συνέχεια, έχουμε το μπακράουντ κ δουλέψαμε πολύ να φτάσουμε εδώ, να βλέπουμε, να διαβάζουμε τον αντίπαλο, να ξέρουμε ποιοι είμαστε εμείς κάθε φορά κ ποιος είναι καλύτερος απ' τους δύο, να έχουμε τον τρόπο να κερδίσουμε τον πιο αδύναμο, να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε ακόμα κ αν του δώσουμε αβάντα μερικούς πόντους
καταλαβαίνουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να κερδίσουμε έναν πιο καλό (ούτε κ μας θα μας άρεσε να χάσουμε από χειρότερο) κ αυτό μας βγάζει κόμπλεξ ακριβώς επειδή παλεύοντάς το πάμε κόντρα στην ιδιότυπη κ πρωτόγονη "δικαιοσύνη" του αθλητισμού γενικά που τόσο καλά αναγνωρίζουμε κ υπηρετούμε (γι' αυτό κ δεν τα βάζουμε μονίμως με τη διαιτησία;) - παίζουμε όμως
οι λίγο μεγαλύτεροί μας φυσικά κ θα το σήκωναν στην αθήνα το 95, άνετα στο βελιγράδι οι συνομήλικόι μας, έτσι μεγαλώσαμε, ό,τι κ να γίνει πρέπει να το βάλουμε κ θα το βάλουμε κ θα το σηκώσουμε κ θα νικήσουμε γιατί αυτό είναι το σωστό, έτσι πήραμε κ τους αμερικανούς στην ιαπωνία, έτσι το "βάλτο αγόρι μου", έτσι ο κιλ μπιλ, έτσι ο φώτσης, γι' αυτόν το λόγο "ανατρέπουμε" καταστάσεις που είναι θεσμικά κ μόνο κόντρα στο αξίωμα "ο καλύτερος κερδίζει" - ποια γαλλία, ποια σλοβενία, ποια, ποια;
όπως κ να πάει η μέρα, όπως κ να κυλήσει το ματς όποιος ξέρει λιγότερο μπάσκετ από μας στο τέλος θα χάσει, ό,τι κ να γίνει
όποιος, τώρα, ξέρει καλύτερο ας έρθει στο γήπεδο να το δούμε αυτό κ δεν τρέχει κ τπτ

[christos - σου μυρίζει τιρινίνι;]