Τα τσόλια μου τα αγαπώ. Συλλογικά. Οι αλλαγές στις ζωές μας μου στερούν από το παρόν το υπέροχο παρελθόν μας. Χθες ξαναγυρίσαμε για λίγο εκεί. Και ήταν τόσο ωραία. Επειδή μένουμε μακριά, στις συγκεντρώσεις μας αναπολούμε πάντα κάτι από τα παλιά, θυμόμαστε, γελάμε. Αυτό το ταξίδεμα μπορεί να ακούγεται σε κάποιους ως διάγνωση γηρατειών αλλά εμείς πάντα έτσι ήμασταν. Ακόμη και στα 20 μας λειτουργούσε ένα συλλογικό θυμητικό στο οποίο ανατρέχαμε. Δε θα βαρεθώ ποτέ να ακούσω την ίδια και την ίδια ιστορία ξανά και ξανά, θα γελάω πάντα. Τα τσόλια μου τα αγαπώ. Συλλογικά. Είναι το ατελείωτο καλοκαίρι μου.
Still Corners - Endless summer
[Paulus στην ιδιαίτερη πατρίδα]
12.12.10 @ 12:30
[Paulus astonished]
11.12.10 @ 09:57
Tonight
Night drive
[Paulus told the girl to be notarios with beautiful nails]
7.12.10 @ 10:54
πόσο πολύ γαμάει;
[christos στριφογυρίζει στο κρεβάτι, ξυπνάει ιδρωμένος κ άλλα τέτοια]
5.12.10 @ 00:06
And now take that (ξεκολλάτε, μιλάμε για κομματάρα) - Pretty things
[Paulus 9 Ιουλίου θα χορέψει μπαιτούσκα ή έτσι πιστεύει]
2.12.10 @ 22:48
Ως άλλος Ντι Πιέτρο ξεκινώ τη δική μου επιχείρηση "καθαρά χέρια" στη βρώμα των πτωχεύσεων. Το πιθανότερο βέβαια είναι κάποιος να καθαρίσει εμένα. Να ξέρεις κορίτσι μου ότι δε θέλω να αυτοκτονήσω, με το αυτοκίνητο πάω πιο αργά και από συνταξιούχος και δεν παίρνω ναρκωτικά (ακόμα).
ΥΓ. Ο κύριος έχει ιδρύσει το κόμμα της Ιταλίας των Αξιών και πήρε υπουργικό θώκο στην κυβέρνηση Πρόντι. Ο θώκος που θα πάρω εγώ θα είναι οριζόντιος.