ο μπόι νιώθει φυλακισμένος κ φοβάται
όμως ζει μέσα στη φυλακή του: με παγωμένα χέρια να μην τον πιάσεις ποτέ
αυτό είναι το κόνσεπτ της ηλιοθεραπείας
αρχίζει κ τελειώνει με τα τηλεφωνήματα, που στις μέρες μας κ για λόγους ασφαλείας ηχογραφούνται, που δέχεται κ κάνει προκειμένου να τον μεταφέρουν από εδώ - περιμένει, δήθεν, τη μεταφορά του εδώ κ καιρό
ο κωδικός του είναι ορφέας βα 2019
τέτοιον κωδικό σου δίνουν οι μεταφορικές εταιρείες που αναλαμβάνουν τη σχετική μεταφορά
κ απ’ την αρχή ως το τέλος της ηλιοθεραπείας ο μπόι περιγράφει με κάθε ειλικρίνεια τη ζωή του περιμένοντας
οι μπάτσοι που του ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι, τα φασιστάκια κάθε είδους, οι γαμημένοι πολιτικοί, η κοινωνική κατάντια, η οπισθοδρόμηση, οι στρεβλές αξίες, η ανυπόφορη πόλη, οι φίλοι μας οι τουρίστες, η καταπίεση του συστήματος, η συντριβή από το σύνολο, η επικίνδυνη φάρσα της θρησκείας, ό,τι μας αφήνει άφωνους, ο άνθρωπος, η αντίσταση, η οργή, η επίθεση, η κατάθλιψη, τα κορίτσια - κυρίως αυτά με την πούτσα ανάμεσα στα μπούτια, η μαμά, τα γνωστά θέματα πάνω στη χαρακτηριστικά ανατριχιαστική κ υποβλητική χάρντκορ μουσική (πάρε να ‘χεις) ατμόσφαιρα διανθισμένη από υπέροχο θόρυβο, τηλεβόες, λαϊκές στροφές, σειρήνες, ουρλιαχτά κ κλασικά θεματάκια πιάνου όπου χρειάζεται
κ δεν απορώ που όταν δεν έχει μείνει τπτ πια όρθιο κ κάθε αλήθεια αμφισβητείται τα θέματα αυτά γυρίζουν τελικά γύρω από τις μόνες σταθερές: τη βία, το αίμα, τον πόνο κ το θάνατο
κ σκέφτομαι αν ο κωδικός “ορφέας” που διάλεξε ο μπόι υποδηλώνει κ κάτι παραπάνω από το προφανές μουσικό - στην ευριδίκη του νικολαΐδη (αυτή έχει τον κωδικό βα 2ο37), ο ορφέας είναι ένας εκτελεστής που κυκλοφορεί ελεύθερα στην πόλη: καλύτερα να πεθάνουμε όλοι μαζί, λέει, αν είναι να φύγουμε, θα 'χει κ περισσότερη πλάκα
μη φοβάστε όμως, ο μπόι είναι το κατά τον γκαίτε μέρος της δύναμης εκείνης που αιώνια θέλει το “κακό” κ αιώνια πράττει το καλό (πρβλ. κ εξώφυλλο δίσκου), δλδ γαμάτες δουλειές
κ όπως κ η ηρωίδα του νικολαΐδη ο μπόι δεν θα πάει πουθενά - το ξέρει, το 'χει πει κ το λέει κ εδώ
θα μείνει στην πουτάνα, την καριόλα κ θα ονειρεύεται ότι ξεκοιλιάζει το ελληνικό κατεστημένο, την ελληνική ξεφτίλα, ό,τι κ αν σημαίνει κ μαζικά, σε όλα τα επίπεδα
κατά πόσο, τώρα, θα τον δουν πολλοί να περιφέρεται κρατώντας θριαμβευτικά στα χέρια του τα εντόσθια κάθε καριόλη* η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δίνεται κ από την εποχή: καλοκαίρι γαρ - ξαπλώστρες φέρετρα
*μη χαίρεστε ρε μουνιά:
σίγουρα αν νιώθεις φίλος μου, σίγουρα κάνεις λάθος