«Ποτέ δεν συκοφαντήθηκε κάποιος τόσο πολύ όσο το παιδί μου μετά τη δολοφονία του από αυτούς τους δολοφόνους».
Η πρόεδρος, κ. Α. Παπαβασιλείου, εξέφρασε τη συμπαράστασή της στην τραγική μητέρα, ζήτησε, ωστόσο, από την κ. Τσαλικιάν να μη χρησιμοποιεί αυτούς τους χαρακτηρισμούς:
Πρόεδρος: Σας παρακαλώ, μέχρι να βγει η απόφαση, οι κατηγορούμενοι δεν έχουν την ιδιότητα του δολοφόνου. Μόνο του δολοπλόκου.
Τζ. Τσαλικιάν: Τότε θα αποκαλέσω ηθικό δολοφόνο του παιδιού μου τον κ. Κούγια, καθώς ο συνήγορος έχει επιδοθεί σε σωρεία συκοφαντιών.
Πρόεδρος: Και κάποια δημοσιεύματα που φέρονται υπογεγραμμένα από σας δεν είχαν τιμητικό περιεχόμενο για το δικαστήριο. Πρέπει να σας θεωρήσω ηθικό συκοφάντη; Αν όχι, θέλετε να τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε? Φέρεστε σαν να μας έχετε κρίνει εκ προοιμίου.
Τζ. Τσαλικιάν: Το δικαστήριό σας είναι ζωντανό, το παιδί μου είναι νεκρό... Πρέπει να αμυνθώ για το παιδί μου.
Πιο αυστηρός ο εισαγγελέας της έδρας, Χαρ. Λακαφώσης, δήλωσε: «Η απόλυτη συμπάθειά μου για τον ψυχικό πόνο που αισθάνεστε υποχωρεί μπροστά στην υποχρέωσή μου να υπερασπιστώ την έδρα που κατέχω στο δικαστήριο. Το δικαστήριο είναι πράγματι ζωντανό και να είστε βέβαιη πως το πόνημά του θα αποτελέσει έκφραση δικαιοσύνης, ανεπηρέαστης. Όπως στην υπόθεση του Ζαγοριανού.
Ο Αλέξης Κούγιας αποχώρησε από το δικαστήριο και βγήκε στο δελτίο του star εκφράζοντας τη διαμαρτυρία του, ενώ νωρίτερα είχε δηλώσει ότι δεν θα υποβάλει ερωτήσεις στην κ. Τσαλικιάν, «ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του αλητάμπουρα Αλέξη».
Η κ. Τσαλικιάν υπέβαλε αίτημα να προσκομιστεί και να προβληθεί στο δικαστήριο το βίντεο από τον αγώνα πόλο που είχε γίνει λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία του 15χρονου, για να αποδειχτεί ότι το παιδί της δεν συμμετείχε στα επεισόδια, όπως ισχυρίζεται ο συνήγορος υπεράσπισης του Επ. Κορκονέα, Αλ. Κούγιας, ο οποίος επίσης έχει ζητήσει την προβολή του βίντεο για το πέναλτι που δόθηκε εις βάρος της Παναχαικής.
My wet calvin - Alice says (loved the riff, reminded something of souvlaki)
[Paulus wondering what the fuck's going on with his birthtown]
25.2.10 @ 12:46
ποτέ δεν ξέρεις σε τι μπορεί να χρησιμεύσει ένα πτυχίο νομικής ακόμη κ το νευραλγικό πόστο υπεύθυνου πλυντηρίων - στεγνωτηρίων - πρέσσας σιδερώματος τάγματος είναι ικανό να σου εξασφαλίσει
άλλως, επιτέλους αναγνωρίστηκε η αξία μου
ευχαριστώ πολύ όλους για τις ευχές κ τις αφιερώσεις καλό είναι κάποιοι να σε σκέφτονται κ να το ξέρεις
τα μελέ κ επί προσωπικού κ κατά μόνας σε πρώτη ευκαιρία
υγ. παναγιώτη, τελικά δεν είναι κ τόσο παλάς...
[christos στρατιώτης πεζικού]
24.2.10 @ 20:46
- Καλά είπαμε ότι γενικά δεν τα κάναμε καλά, ότι είμαστε και λιγάκι λαμόγια αλλά αυτό δεν μπορεί να δικαιολογεί αυτή την αλητεία, να μας προσβάλλουν έτσι, τον πολιτισμό μας, εμάς που τους δώσαμε τα φώτα (σ.σ. και αυτοί τη ΔΕΗ), τις μαιμούδες που δεν ξέραν να μιλάνε όταν εμείς είχαμε χοληστερίνη (σ.σ. αργότερα είχαμε και παχυδερμία) και όλα αυτά, φτάνει πια με τους ανθέλληνες που θέλουν να μας εξαφανίσουν. - Μπαμπά, αυτό το άγαλμα ποιο είναι? - Ε να, ένα αρχαίο ΕΛΛΗΝΙΚΟ άγαλμα μωρέ, δεν έχει κάποιο όνομα.
[Paulus θυμάται τον Ραφαηλίδη κάτι τέτοιες στιγμές για τον ελληνικό πολιτισμό και την κωμικοτραγική του ιστορία]
19.2.10 @ 22:57
Χιονίζει μωρέ αλλά εντάξει σε λίγο φτάνουμε, θα δούμε τον φάνταρο και θα την κάνουμε, καλύτερα να μην κάτσουμε για καφέ και φαί, να φύγουμε με τη μία.
Σα να ρίχνει λίγο παραπάνω από πριν. Εντάξει μωρέ φτάνουμε όμως. Θα πάμε λίγο πιο αργά μόνο. Εγνατία είμαστε, δε θα κλείσει κιόλας.
Δε στα λεγα? Δεν πρόκειται να αφήσουν την Εγνατία να κλείσει. Θα ακολουθήσουμε το μηχάνημα και δε θα χουμε πρόβλημα. Σε ετοιμότητα πάντως ο κρατικός μηχανισμός, ε? Αμέσως βγήκαν. Α ρε ΠΑΣΟΚ. Να η διαφορά με τους μαλάκες τους δεξιούς. Και τι θα κάνουμε στην έξοδο για Γρεβενά που θα χει φύγει το μηχάνημα? Έλα ρε, μην αγχώνεσαι, be cool (σε λίγο κατά κυριολεξία).
Ρε τους μαλάκες. Ειναι δυνατόν να σταματάει το μηχάνημα μόλις στρίβει από την Εγνατία? Καλά δε φρόντισαν για τίποτα? Τέλοσπάντων ας πάρουμε τηλέφωνο τον Ιταλό που είναι δίπλα το χωριό του, να μας φέρει αλυσίδες και θα συνεχίσουμε. Αυτός οι ιθαγενείς θα είναι σίγουρα πεπαιδευμένοι σε αυτές τις συνθήκες.
Καλά ρε μαλάκα Ιταλέ, είναι δυνατόν να μην ξέρεις να περνάς αλυσίδες? Ναι ξέρω ότι είσαι δικηγόρος και όχι μηχανικός αλλά δες πίσω μας, όλοι αυτοί μηχανικοί είναι? (ο Πρόεδρος γυρνά με πάνινα σταράκια βγάζοντας φωτός)(τα αποτελέσματα παρακάτω).
Όχι ρε Ιταλέ, δεν θέλουμε να πάμε για καφεδάκι. Ούτε για φαγητό. Έχουμε ξενερώσει, δεν το καταλαβαίνεις? Ταξιδεύαμε τόση ώρα, ήρθαμε να δούμε τον φάνταρο (ο οποίος περνά δύσκολα με τη θέση πλυντηριάρχη που του έχουν αναθέσει)(όλοι ξέρουμε τι σημαίνει η θέση αυτή για τον Ε.Σ.)(ράδιο αρβύλα ότι ανέλαβε και το στεγνωτήριο)(για λεπτομέρειες υπομονή μέχρι αύριο με την πρώτη του άδεια), δεν τον είδαμε τελικά και θες να κάνουμε και βολτούλα? Πας καλά? Κάνε μία γύρα να δούμε πώς πάει με τις αλυσίδες και φεύγουμε. Είπαμε όχι. (τα αποτελέσματα που σας έλεγα μπροστά από τη θέση του συνοδηγού)
Ιταλική φινέτσα (και μπούκλα).
Νομίζω ότι οι αλυσίδες μάλλον δεν χρειάζονται στην Εγνατία. Λες? Ρε μήπως να μην το ρισκάρουμε? Και τι έγινε που όλοι πάνε με 100? Εντάξει φαίνεται καθαρός ο δρόμος αλλά ας είμαστε λίγο επιφυλακτικοί. Ο Αλεκάλτ [καλτ φιγούρα που ακούει στο όνομα Αλέκος, κατάφερε να επισκεφτεί τον φάνταρο, θήτευσε κάποτε ως δόκιμος αξιωματικός του Στράτου, έβαλε αλυσίδες (όχι ο ίδιος), έφυγε πρώτος για να πάει να δει τον Άρη (ναι την ομάδα), διέσχισε όλη την Εγνατία μέχρι τη Βέροια με αλυσίδες και πλέον από τα λάστιχα έχει απομείνει μόνο το τάσι, κέρδισε τον Εργοτέλη (ο ίδιος) και μετά είδε και το avatar] δεν τις έβγαλε, κάτι θα ξέρει. Όταν φτάσουμε μετά από 3μιση ώρες θα ρθεις ρε Πρόεδρε στο σπίτι να φάμε, να πιούμε κάνα τσιπουράκι, να δούμε και καμιά ταινία να περάσει η ώρα?
Ευτυχώς η κρατική τηλεόραση βάζει και κάτι της προκοπής. Τέχνη που απευθύνται στην καρδιά του μέσου έλληνα ανθρώπου (για τα ζώα έχει άλλες εκπομπές), έτσι δεν είναι? Τον γυιό του ποιος να τον παίζει? Λες ο ίδιος?
...
[Paulus hates αγνώμονες]
16.2.10 @ 22:43
Καλά ρε πάνε καλά ? Είχα μάλλον μέρες να ακούσω ειδήσεις και χθες -μετά την περιπέτεια της Κυριακής για την οποία περιμένω φωτός από τον m.lepresident για να σας ενημερώσω- άκουσα έκ-γυρο δημοσιογράφο να λέει ότι εάν μας πιέσουν πολύ από την Ε.Ε. μπορούμε πάντα να παίξουμε το χαρτί του ΔΝΤ! Ζαλίστηκα, αλήθεια. Έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται ? Καλά, την ξέρω την απάντηση. Έτσι, ενημερωτικά είπα να λινκάρω δύο όσο λιγότερα light κείμενα για 2 ευεργετηθέντες από το ΔΝΤ: Την Αιτή και την Αργεντινή. Παρεμπιπτόντως θα ήθελα πολύ να δώ και αυτό και να διαβάσω και τον πολυδιαφημισμένο πρώην αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας Κατά τα λοιπά αναφέρομαι στο απο 12-02-2010 κείμενό μου και επιμένω.
Κάτι για να ηρεμήσω από Phoenix.
[Paulus snowbros]
12.2.10 @ 23:11
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση που λέει και ο (δοκησί)σοφος λαός μας. Πολύημερες κρουαζιέρες στο Αιγαίο αποφάσισε να παρέχει η ελληνική κυβέρνηση σε πολίτες χαμηλών εισοδημάτων με τα νέα πλοία που πήρε κοψοχρονιά από τους κουτόφραγκους. Για πληροφορίες συμμετοχής εδώ
Dumas - Passer a l' Ouest (ορθότερη γραφή για Ελλάδα "a louer")
[Paulus masterpiece that you but we can't afford]
@ 20:51
Αφού χρωστάμε τόσα πολλά και παντού και αφού όλοι θέλουν να μας βοηθήσουν χωρίς να μας δώσουν χρήματα, γιατί δεν τυπώνουν τα χρήματα να μας τα δώσουν να τελειώνουμε ? (και εμείς με τη σειρά μας θα πληρώσουμε τα εργατικά, το χαρτί και το μελάνι). Δε θα 'ταν μία υπέροχη ζωή (χωρίς πλάκα) ?
[Paulus zeitgeist questions]
11.2.10 @ 20:32
Βόστρυχοι Ιταλού με έκπληκτο μάτι
PS. Το ανασφάλιστο τρακαρισμένο αυτοκίνητο του Ιταλού, χθες πήρε και φωτιά.
(Λατρεμένοι) The Radio Dept - Freddie and the trojan horse
[Paulus carnival]
9.2.10 @ 23:06
Θυμήθηκα τη δική μου πρώτη μέρα που δεν κύλησε άσχημα, στρατολογία, ράφτρα για να μας πάρει τα μέτρα (το επόμενο βράδυ ήθελα να μας πάρει τα άλλα μέτρα), γιατρός (γνωστός μου που πάω να τα κατεβάσω και μου λέει ότι δε χρειάζεται) (προς το παρόν όπως αποδείχθηκε μετά από λίγες ημέρες από τη συμμετοχή μου σε "επίδειξη" σε στρογγυλή τράπεζα), ένας καμένος παλιός που μας έδινε ό,τι να ναι ρούχα (τα κολλητά έγραφαν πάνω μου)(ή διέγραφαν), παστίτσιο σε τριάδες (ελέω Αγίας Τριάδος σκέφτηκα, βοήθεια μας), ένα πρόχειρο απογευματινό γόπινγκ (όπου ξεπρόβαλαν τα πρώτα φίδια)(ανθρώπινα), ξάπλα κατά τις 11, ύπνος κατά τις 2, ροχαλητό απίστευτο του panokato (ο από κάτω μου, μετά έγινε και blogspot), ξύρισμα - σφαγή - χαρακίρι στο πρόσωπό μου το επόμενο πρωί, μετά ασβέστωμα (θα ερχόταν ο στρατηγός και τι πιο χρήσιμο από ένα δικηγόρο που ξέρει να ασβεστώνει...πέτρες στα κηπάκια των άχρηστων τεμπέληδων)(το μείγμα δικό μου), μετά άδειασμα μίας αποθήκης (και μεταφορά σε άλλη ίδια αποθήκη). Στο τέλος της ημέρας αναρωτήθηκα "έτσι θα κυλήσει ένας χρόνος?"(κόντεψα να ξαναγίνω Χ.Ο. εκεί που είχα καταφέρει στοιχειωδώς να χρησιμοποιώ τη λογική μου).
[Paulus the man who broke fun]
8.2.10 @ 22:15
Δύο ώρες με τον Ιταλό ένα Σάββατο βράδυ:
- Ο Ιταλός πήγε κουβά (πάλι)(για ένα ματσάκι ρε γαμώτο)(σιγά την είδηση)= 50€. - Ο Ιταλός δεν έχει ασφάλιση στο αυτοκίνητο γιατί η ασφαλιστική του πτώχευσε = 300€ (για ένα νέο φτηνό συμβόλαιο). - Ο Ιταλός στην προσπάθεια του να παρκάρει χτύπησε τον από πίσω χωρίς να το καταλάβει και έγδαρε τον προφυλακτήρα=100€. - Ο Ιταλός χρωστά 800€ σε κάρτες (σε λίγο θα χρωστάει της Μιχαλούς)=800€ + τόκοι. - Ο Ιταλός πρέπει να πληρώσει τα ασφαλιστικά μας ταμεία=1.600€. - Ο Ιταλός από ένα συμβόλαιο που θα έκανε θα έπαιρνε 450€ εάν το ακίνητο δεν αποδεικνυόταν ότι ήταν ημιυπόγεια απόθηκη που η αντικειμενική αξία της δεν ξεπερνούσε τα 20.000€=τελικά 200€ αμοιβή (οι πελάτες τον βρήκαν ακριβό λέγοντας του"που να μην πηγαίναμε σε γνωστό" και του κλεισαν το τηλέφωνο στα μούτρα)(η συνέχεια άγνωστη). - Ο Ιταλός (παρά τα παραπάνω) πήγε Shark = 9€/ποτό (ένα ποτό για 5 ώρες)(έχει οδήγηση μετά με το ανασφάλιστο τρακαρισμένο αυτοκίνητο, φαντάζεστε να τον σταματήσουν μπάτσοι; και να τον βρουν και πιωμένο;). - Ο Ιταλός πιστεύει ότι οι κοπέλες που δουλεύουν σε στριπτιτζάδικα (όλες)(οι ξένες) το κάνουν με τη θέλησή τους και εκμεταλλεύονται μάλιστα τους θαμώνες, εν αντιθέσει με αυτές που εκδίδονται που μπορεί και να μην το κάνουν με τη θέλησή τους=50€/χορός.
Συμπέρασμα: Ο Ιταλός πήγε Shark (ταιριάζει στη φινέτσα του). Beach house - Walk in the park
Ο μικρός Χριστόφορος είχε βαρεθεί τη ζωή του παρά το νεαρό της ηλικίας του. Σχολείο, μαθήματα, λίγο παιχνίδι και αυτό virtual, αγγλικά, γαλλικά και κυρίως γερμανικά, λίγο κιθάρα (αν και δεν του πολυάρεσε), λίγο να μπει κρυφά facebook και πολύ κινητό (του είχε πάρει ο μπαμπάς του ένα Siemens της πλάκας). Άκουγε τις ιστορίες του μπαμπά του όταν μαζεύονταν με τους φίλους του από τα παιδικά τους χρόνια που ήταν γεμάτες από πολύ παιχνίδι στην αλάνα, άπειρο ελεύθερο χρόνο, πειράγματα στα κορίτσια, ξεπερασμένα πλέον αστεία και φάρσες και μία αίσθηση ξεγνοιασιάς (βέβαια αναρωτιόταν εάν και αυτός στην ηλικία του μπαμπά του θα αναλωνόταν σε ανίστοιχες ιστορίες από τα δικά του "ξέγνοιαστα" παιδικά χρόνια). Λίγο η πίεση και η βαρεμάρα, λίγο η ανάγκη της διαφορετικότητας, η απόφαση είχε ληφθεί. Αγόρασε ένα ημερολόγιο και με τη βοήθεια του διαδικτύου ξεκίνησε. Πρώτα πήρε τηλέφωνο στο γραφείο του κου Γείτονα και προσποιούμενος ότι τηλεφωνεί από το γραφείου του Γιωργάκη του έδωσε ραντεβού στα Καμίνια, όπου φυσικά δεν πήγε κανείς. Το κατόρθωμά του αυτό, με το οποίο γέλασε πολύ, το κατέγραψε στο ημερολόγιο του (ήταν ιδιαίτερα οργανωτικός). Η λίστα με τα υποψήφια θύματα ατελείωτη. Η δε ευρηματικότητά του σχεδόν ανύπαρκτη. Μέχρι πίτσες έστειλε στο γραφείο της Ντόρας της τέως χαμογελαστής (και φυσικά το έγραψε και αυτό στο ημερολόγιο του). Παμπούκης, Ζαγορίτης, Τσουκάτος, Μητσοτάκης (ο last -we hope- and least στον οποίο έκανε δώρο ένα τηλεφωνικό κέντρο ο τηλεφωνητής του οποίου είχε το μήνυμα "Εκαλέσατε το γραφείο του αδερφού της Ντόρας της χαμογελαστής και υιού του αλάθητου και εντιμότερου Έλληνα πολιτικου. Ο αδερφός αυτή τη στιγμή αποστατεί, παρακαλώ συνωμοτήστε αργότερα") ήταν μόνο λίγοι από τα ανυποψίαστα θύματά του. (Απο πού και έως) Που να (τον) ήξεραν οι καημένοι. Ξαμόλησαν λοιπόν τα λαγωνικά για να τον πιάσουν. Και δυστυχώς το κινητό του ήταν αυτό που τον πρόδωσε κάποια στιγμή (χάλασε τελικά η απόκρυψη). Και μπορεί να τελείωσαν όλα λίγο διαφορετικά από ότι ήθελε αλλά ξεφυλλίζοντας το ημερολόγιό του, είδε με χαρά να έχει γεμίσει με τις δικές του ιστορίες ξεγνοιασιάς.
Kordan - Fantasy nation
[Paulus summer with Monika]
2.2.10 @ 00:44
Καθυστερημένα όπως πάντα, ήρθε η ώρα της γνωριμίας με τον Καζαντζάκη. Έναν Καζαντζάκη γκαφατζή, ταλαίπωρο, πρόχειρο, ολίγον απατεώνα, χαλαρό, ανοικτόμυαλο στα όρια του αδιάφορου, ερωτευμένο, άτυχο. Έναν Καζαντζάκη που θα μπορούσε να τον έχει επινοήσει ο μέσος Έλληνας γιατί του μοιάζει. Αλλά δεν το έκανε. Το ερώτημα είναι γιατί? Και πραγματικά η απορία αυτή μπορεί να απασχολήσει όποιον Έλληνα γνώρισε τον Καζαντζάκη αυτόν. Και δεν εννοώ αρρωστημένα στα πλαίσια της αδυναμίας επίδειξης της ανωτερότητας του Ελληνάρα έναντι των άλλων λαών αλλά υγιώς: Ως εναλλακτική στάση στη διαδρομή του συρμού που μαζεύει συνεχώς κόσμο στο πέρασμά του και δε λέει να τον αφήσει να αποβιβαστεί. Το συμπλήρωμα στο άκουσμα της φράσης Next stop.......θα μπορούσε ίσως να μην είναι πάντα model (αλλά ούτε και λαδάδικα). Καλώς ήλθατε στον κόσμο του Ζήνος Καζαντζάκης.