Κατόπιν της προκήρυξης πρόωρων εθνικών εκλογών στη μπανανία, γεγονός που συνέπεσε με την εμφάνιση των πρώτων ορατών αποτελεσμάτων στο τριχωτό της κεφαλής μου, χάρις τη χρήση του φαρμακευτικού σαμπουάν daohair, επιθυμώ να δηλώσω στα μέλη ότι είμαι παρών και αισθάνομαι δικαιωμένος από τη συγκυρία.

Προβλέποντας την αναβολή των εξετάσεών μου, ως εικός και αναμενόμενο, έχω παρατήσει τις κουράδες που διαβάζω εδώ και λίγο καιρό, συλλογιζόμενος το τυχόν ατελέσφορο της ολισθηρής ατραπού που έχω επιλέξει για την επαγγελματική μου αποκατάσταση. Αν δεν νοηματοδοτούσε τη ζωή μου η πρώτη κυρία, είναι πιθανό να ακολουθούσα την άκρως προσοδοφόρα καριέρα του ζιγκολό, προσφέροντας μαραθωνίους αβυσσαλέου σεξ σε καλοδιατηρημένα milvs και gilvs, με το αζημίωτο φυσικά. Ο στοχασμός μου, βέβαια, εξακτινώνεται και σε επιμέρους συναφή ζητήματα:

Πόσο κάψιμο μπορεί να αντέξει ακόμα ο εγκέφαλός μου, χωρίς να υποστεί ανήκεστο βλάβη;

Ποια με καταράστηκε στη ζωή μου έτσι να τυραννιέμαι;

Τι στράβωσε, πού και πότε;

Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζω;

Μήπως το κλήμα ήταν στραβό και το έφαγε και ο γάιδαρος;

Τι έγινε ρε παιδιά;

Από την άλλη, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η νέα αυτή κακοτυχία, μπορεί να με καταρρακώνει, να παρατείνει την αηδιαστική περίοδο της άσκοπης ύπαρξής μου, να διαιωνίζει το αξιολύπητο της περιουσιακής μου κατάστασης (από την οποία ένας clochard δεν έχει πια τίποτε να ζηλέψει), πλην όμως μου παρέχει άφθονο χρόνο να επιληφθώ μείζονος σημασίας ζητημάτων, τα οποία συνδέονται και με την επίλυση του βιοποριστικού μου προβλήματος. Ήδη, περνώ ατελείωτες ώρες στο Pro (edit player – hairstyle), ενώ έχω κάνει log-in στο site findyourfavoritehair.com.usa (beta), όπου έχω κάνει upload ανφάς φωτο μου, πειραματιζόμενος με διάφορες κουπ, σε αναζήτηση της κόμης που θα κοσμεί το άνω της κεφαλής μου σε λίγους μήνες. Τότε, δηλαδή, που, κατά πάσα βεβαιότητα, τα μαλλιά μου θα είναι πλέον δασιά, ωσάν τοίχος χορταριασμένος, και θα έχω ανακτήσει τη χαμένη μου αυτοπεποίθηση. Μέχρις στιγμής, την προτίμησή μου έχουν κερδίσει τα ράστα, τα οποία, σε συνδυασμό με τη μαύρη μου ψωλή, το μυώδες μου σώμα και το άνετο so-what-the-fuck στυλάκι μου, είναι ικανά να μου διασφαλίσουν ένα λαμπρό μέλλον και μια πολλά υποσχόμενη καριέρα Τζαμαϊκανού δρομέα μικρών και μεσαίων αποστάσεων, Κουβανού ψαρά λευκών καρχαριών στη χερσόνησο του Γιουκατάν, Πορτορικανού τραγουδοποιού και ερμηνευτή, όλα τα παραπάνω ή, έστω, κράχτη σε καραβάκι του Θερμαϊκού. Αλήθεια, πάμε καραβάκι;

Τελοσπάντων, δοθέντων των πρόσφατων και επί τω χείρω εξελίξεων, υποχρεώνομαι να διαγγείλω τα κάτωθι:

Καλώ σύμπαντα τον όμιλο και απαξάπαντα τα μέλη του, το ερχόμενο Σάββατο 05.09.09 και ώρα 6η απογευματινή, να συνασπισθούν σε φιλικό αγώνα καλαθοσφαίρισης στις εγκαταστάσεις του Ποσειδωνίου εναντίον άγνωστου, μα και ανυποψίαστου αντιπάλου. Ο αγώνας αφιερώνεται στη μνήμη των απανταχού πεσόντων εν ώρα καθήκοντος δρυοκολαπτών, ενώ τα έσοδά του θα διατεθούν για τον βιοπορισμό μου μέχρι τον διορισμό μου.

Καλώ και τον Ιταλό με τα μοκασίνια του. Αν και εξωτικός, αναμένεται μετά βεβαιότητας να χαρίσει απλόχερα το γέλιο μέχρι δακρύων με τις φινετσάτες και ευρηματικές του κινήσεις.

Καλώ, εν συνεχεία, όλους τους ανωτέρω στο σπίτι του λοχαγού, για να ενισχύσουμε την τιτάνια προσπάθεια της εθνικής μας

Εισηγούμαι και αποφασίζω, για όποια μέλη ανακύψει κώλυμα παρακολούθησης του ματς (αν και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία) τη χορήγηση παράτασης της αναβλητικής προθεσμίας επιβολής της ποινής αγαμίας. Είναι καλό σε ετούτες τις δύσκολες ώρες να έχει κανείς όλους τους φίλους δίπλα του.