πολύ χειρότερα τα περίμενα τα πράγματα σήμερα ο κύριος μ. δεν κατάφερε να μου τα πρήξει όσο πίστευα είμαι και γαμώ λοιπόν αναρωτιέμαι όμως πότε θα ηρεμήσουμε και λίγο πότε θα ζήσουμε σαν άνθρωποι, καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; όχι, ε; στα δ. έξω από το γραφείο του κυρτού κυρίου εισ. μαζεμένα όλα τα ναυάγια της ζωής από το πρωί - άτυχα πρεζάκια, αλητάκια από τα δυτικά, παρατημένες αλλοδαπές, κακόμοιρα γεροντάκια, άπλυτοι μπάτσοι, ιδρωμένοι/τελειωμένοι δικηγόροι, αγχωμένες/τελειωμένες δικηγορίνες, άσχημοι όλοι τους η κ. μου φάνηκε όμορφη είχα να πάω και πέντε χρόνια φαντάστηκα μάλιστα την εικόνα του ομότιμου κυρίου π. να ανεβοκατεβαίνει θεσσαλονίκη - κ. με το τρένο αυθημερόν, όπως μας έλεγε, για να μπορέσει να στήσει τη νομική σχολή, κατά δήλωσή του - διάβαζε, λέει, πάντα στο ταξίδι και δεν ξέρω γιατί μου έχει σκαλώσει αυτό αλλά νομίζω Γκαίτε, στο πρωτότυπο φυσικά, άκου τώρα βλακεία που μού 'ρθε στο δρόμο της επιστροφής έτρεχα και ρίσκαρα - ξέρεις, όταν δεν είσαι και 100% σίγουρος γι' αυτό που κάνεις και νιώθεις αυτή την αίσθηση του κινδύνου που παίζει νά 'ρθει μ' άρεσε όμως που από το παράθυρο προλάβαινα και έβλεπα τους μιναρέδες στα χωριουδάκια δεξιά μου, θέλω να πω, δεν είναι και κάτι συνηθισμένο για μένα φυσικά και έκανα και "πανανθρώπινες" σκέψεις, τι χεσούς θα ήμουνα; ένα άλλο συγκινητικό που το σκεφτόμουνα καθώς οδηγούσα είναι πόσο πολύ αγαπάει τη γυναίκα του, την οποία αποκαλούσε με το μικρό της όνομα, σαν κοριτσάκι, ο κύριος γ. - έλεγε και ξανάλεγε ότι δε γίνεται να της ανακοινώσει τα κακά νέα, ότι θα στενοχωρηθεί πολύ και γι' αυτό έπρεπε να συνεννοηθούμε για να της πούμε τα ίδια όλοι μας, εννοείται πως δεν πρέπει να μάθει τα πάντα... ο κύριος μ. με διαβεβαίωσε ότι το ίδιο ερωτευμένη και αφοσιωμένη είναι και αυτή, θα έκανε τα πάντα γι' αυτόν, του είπε κάποτε (του κυρίου μ.) - και είναι και οι δύο ίσα με τους γονείς μας, τι να πω τώρα; κομμάτια έγινα και όταν ο κύριος γ. κόμπιασε για λίγο, χαμήλωσε τον τόνο της φωνής του, έγειρε κάπως το κεφάλι του και μας είπε ότι έχει κάνει πολλά λάθη στη ζωή του - η ζωή είναι μόνο μία, καταλαβαίνεις; - το σκέφτεσαι να το λέει αυτό ένας μεγάλος άνθρωπος που μάλλον δεν προλαβαίνει να διορθώσει και πολλά; άσε, δράμα, να με κλαίνε οι ρέγγες ήμουνα όταν τον έβλεπα μπαίνοντας στην πόλη είδαμε ένα αυτοκίνητο στουκαρισμένο πάνω σε μία πινακίδα, την είχε πάρει παραμάζωμα και όλοι περνούσαμε από το σημείο σαν κότες για να χαζέψουμε το θέαμα δεν άλλαξε τίποτα όσο έλειπα άκουσα το στίχο που λέει η [...] γεμίζει ξανά τα ποτήρια/ρωτάει ποιος διψάει/ψιθυρίζεις εγώκαι φυσικά θυμήθηκα τον π. που δέκα περίπου χρόνια πριν τον τραγουδούσε διαβάζοντάς τον από ένα χαρτάκι που τον είχε γράψει με όλου του τραγουδιού μαζί και κουβαλούσε μαζί του στο λ. - κλασσικός π., φώτιζε με τον αναπτήρα, διάβαζε και χόρευε, μάλιστα μετά πέρασε ένα αυτοκίνητο απ' έξω που έπαιζε τέρμα το λιωμένο παγωτό, το οποίο το ξερνάω σε κάθε άκουσμα αλλά άκου να δεις τώρα: ήμουνα στο μαγαζί του φ., μεσημέρι κυριακής νομίζω, που έβραζε ο τόπος, ψυχή έξω και από τα τελειωμένα βραχνά κωλοηχεία του παίζει αυτό και αλήθεια το λέω συγκινήθηκα, ένιωσα τι ήθελε να πει ο ποιητής, εκεί μέσα στη ζέστη και την ερημιά της οδού αγ. δ. που περνούσε ένα παπί κάθε πέντε λεπτά και ο καυτός αέρας γεννούσε ψευδαισθήσεις πάνω από την άσφαλτο και το τσιμέντο και εγώ δεν ξέρω πόσα χρόνια μετά κατάλαβα τους στίχους και ήθελα να πιαστώ από κάπου να ακουμπήσω, δε σου κάνω πλάκα τώρα για να το ξεπεράσω αυτό με το λιωμένο παγωτό πάντως και ώρα αργότερα σκέφτηκα πόσο μ' αρέσουν αυτοί οι στίχοι που λένε τα κορίτσια/οι φίλοι/οι αγκαλιές/τα φιλιά και γράφοντας αυτά θυμήθηκα επίσης ότι μου τη σπάει που δεν μπορώ να βρω εκείνη τη φωτογραφία του μοχάμετ άλι που τρώει παγωτό ξυλάκι και που δε μού 'ρχεται και η ταινία που την είδα - όσοι πιστοί προσέλθετε τώρα ακούω το how to disappear completely των radiohead, αν θες άκουσέ το και εσύ, πάντα πίστευα ότι είναι και γαμώ τα τραγούδια καμαρώνω και το διπλό βινύλιο των κ. εδώ απέναντί μου, ωραίο πράγμα λοιπόν, αυτά καλά μου παιδιά καληνύχτα υγ. πόσο πολύ πρέπει να γέλασες πρόεδρε με κάποια σημεία του ποστ; αθώος σπίκινγκ ;)
[christos 170]
25.7.09 @ 13:24
θέλω ένα τραγουδάκι για το καλοκαίρι ένα ωραίο βιντεάκι μια σούπερ πόλη μια χ. που φεύγει να κάνουμε μαλακίες όλη την ώρα ένα όμορφο αποτέλεσμα δηλαδή προσπαθώ να απασχολώ το μυαλό μου με ευχάριστα (;) πράγματα αυτό δεν ξέρω αν πιάνει στην τελική στον κύριο τ.ο. συνέβησαν τρελά πολλά κοινά βρήκα μεταξύ μας κ σ' αυτά που έγιναν το 1984 μαθαίνω να σφυρίζω τώρα κ εγώ την κλέφτρα κίσσα χωρίς το ποδήλατο αλλά φάλτσα
[christos wind-up]
20.7.09 @ 14:05
[christos moonwalker]
17.7.09 @ 00:59
[christos ali or else σου γαμώ το fb]
14.7.09 @ 00:56
"Γλυκά θροΐζουν γύρω μου τα δένδρα. Tί υψηλός και αίθριος που είναι ο ουρανός! Mέσ' στην ψυχή μου το ουράνιον τόξον και στην καρδιά μου μέσα - στιλπνός, πασίχαρος κορυδαλλός - λαλεί ο μικρός μου γιος."
στο νικολάκη το καλύτερο παιδάκι [christos oncle]
6.7.09 @ 23:06
αυτό το βίντεο είναι για το νονό μας που του αρέσει για τους ελάσσονες του ντόγκβιλ για το χόλντεν κώλφηλντ που ήθελε να ζήσει μακριά επειδή ξαναπερπάτησα μαζί του τη ν.υ. χθες επειδή βρέχει κάθε απόγευμα επειδή μ' έχει πιάσει μια (ακόμα) ανεξήγητη (;) βραδυνή θλιψούλα