αυτές τις δύο μέρες μ' έχει πιάσει μια ξέφρενη χαρά λίγο με το μπλογκ λίγο που τελειώνω σιγά σιγά τις δουλειές πριν φύγω λίγο με τον ιταλό... τι έπαθε πάλι ρε παιδιά; είναι να βγάλει ένα συναινετικό διαζύγιο, έχει ήδη πληρωθεί δεν παίρνει όμως πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης κ πάει να δικάσει μόνο με ένορκες βεβαιώσεις οπότε έχει το τρελό άγχος ότι η αίτηση θα απορριφθεί η συζήτηση είναι για χθες στη μία (κ μ' έχει πάρει τηλ από την προηγούμενη για ψυχολογική υποστήριξη) έλα όμως που τα δικαστήρια εκκενώνονται λόγω τηλεφωνήματος για βόμβα στις δώδεκα κ μισή βγαίνοντας μου κάνει πλάκα ότι άντε να πιστέψουν τώρα οι πελάτες του ότι η υπόθεση αναβλήθηκε λόγω βόμβας, θα νομίσουν, λέει, ότι είναι μεγάλος τρόμπας γυρίζει λοιπόν κατά τη μία κ κάτι κ ένα μπατσόνι του λέει ότι δεν επιτρέπεται να μπει κανείς από 'δω κ πέρα οπότε κ φεύγει κ την επομένη, δλδ σήμερα, μαθαίνει ότι το δικαστήριο έγινε κανονικά κατά τις δύο, όλες οι υποθέσεις συζητήθηκαν εκτός της δικής του που φυσικά ματαιώθηκε αφού δεν πήγε κανείς !!! σοκ τώρα πως να το πει αυτό; κ ούτε παραπάνω λεφτά μπορεί να ζητήσει για να επαναφέρει τη συζήτηση πάλι κουβά ο ιταλός ... άσε που ο πελάτης του ο ένας θα απελαθεί σε λίγους μήνες σωστός έτσι;
κ τη διάθεσή μου δε θα τη χαλάσουν οι δύο σκρόφες γριές μέσα στο λεωφορείο ντυμένες με κάτι νεκρά ζώα, οσο πιο κιτς γίνεται, σα λατέρνες κ κακάσχημες έλεγαν φωναχτά πόσο υποφέρει η μεσαία τάξη στην ελλάδα σήμερα πόσο αλήτες είναι οι ξένοι που ήρθαν, που άνοιξαν όλες οι φυλακές κ ήρθαν εδώ που κ εμείς πήγαμε στο εξωτερικό αλλά ήμασταν κύριοι κ με τις εξετάσεις μας τις ιατρικές κ ότι οι έλληνες θα είναι μειοψηφία σε λίγο καιρό κ χάιλ χίτλερ τις φαντάζομαι να κρύβουν τα βιβλιάρια της εθνικής (ή μήπως της γενικής;) κάτω απ' το στρώμα κ ούτε στον άγιο νερό να μη δίνουν κάτι σαν τον ορέστη μακρή στην κάλπικη λίρα ένα πράμα (ξύπνησε η φανίτσα μέσα μου) - ντακς, πριν γίνει καλός ουστ, κω λό γριες
κ δε θα μου τη χαλάσουν επειδή είδα την ασκούμενη του κ. που σκίζονται τα βουνά κ στερεύουν οι θάλασσες πω ρε μάνα μου, μου τό 'λεγαν κ δεν το πίστευα σαν τυφλή παρθένα ιέρεια του ιερού της άρτεμης (κλέφτηηη), χαχαχαχαχαχαχα αλήθεια, όμως, αδιανόητα όμορφη κ συνάμα με μια απίστευτα ήρεμη γλύκα κ ευγενικά χαρακτηριστικά (πόσο θύμα; πόσος πρόλογος;) (αν δεν ήταν τόσο θεά πάντως την έλεγες κ λίγο ζαβλακωμένη με τόση καλοσύνη πάνω της)
κ εκεί στον πανικό κ την αναμπουμπούλα που όλοι έφευγαν κ που κοιταζόμαστε κ αρχίζω σαν ηλίθιος να κουνάω κ εγώ το κεφάλι μου, συντονιζόμενος στις φωνές κ τις προτροπές να κάνουμε γρήγορα, μπας κ κάτι γίνει κ της πω τπτ έρχεται ένας καραγκιοζάκος δικηγόρος παύλα γνωστός μικροεκβιαστής ταλαίπωρων κυρίως ξένων με γλυμμένο μαλλί (αυτός όχι οι ξένοι) κ αφού της δίνει φιλιά στον αέρα (μπλιαξ) με το που τη βλέπει από το διάδρομο, την παίρνει αγκαζέ να φύγουν γρήγορα, είπε, έχει βόμβααα την είδα κ σήμερα, όμως, στις φωτοτυπίες :) κ η αλήθεια είναι ότι ανταλλάξαμε κάποιες βέρι χοτ ματιές αλλά ο φωτοτυπάς με ξεμπέρδεψε σε χρόνο ντε τε κ έπρεπε να φύγω από τη μέση γιατί ήδη με σκουντούσε ο πισινός κ έπιανα χώρο κ εμπόδιζα την κυκλοφορία τώρα να την πω την αμαρτία μου; μου φάνηκε λίγο ταλαιπωρημένη σήμερα, λίγο μιζερούλα, έλεγε κ κάτι πράματα έτσι πόσο δύσκολα είναι κ κουράζεται κ δεν ξέρει τι να κάνει κ θα φύγει (;), θα ξανάρθει (;), ξέρω κ εγώ κ με μια φωνή λίγο ξεψυχισμένη κ χωρίς διάθεση για τπτ, μια ξενέρα δλδ ίσον κλασική (ασκούμενη) δικηγορίνα παρ' όλ' αυτά εγώ σκέφτομαι, έτσι που τη θέλουν όλοι, να μου αφιέρωνε αυτό που το τραγουδούσε κ η μάνα του χουάν που την έφερε στο μαρκίτο - πουστράκι χουάν μα τώρα βρήκα να φύγω;