girl.you.re.no.failure

info entries others guestbook

Girl you re no failure and this is your song:
Sonic Youth - Tunic (Song for Karen)

Average/lo-fi blog.
Christos & Paulus post here.
Stuff we like.
Reserve nothing.

Warning:
image-sound violation/
copyright infringement/
plagiarism/
distortion of reality
included/
intended.

Στο Μουντιάλ του '90 ως γνήσιο παιδάκι έπρεπε, στην αλάνα του σχολείου που παίζαμε κάθε μέρα, να διαλέξω κάποιον παίκτη για να υποδύομαι. Θυμάμαι ότι ήταν ιερό δικαίωμα να καπελώσεις κάποιον παίκτη και κανένας δεν μπορούσε να σου τον πάρει μετά. Εγώ λοιπόν αμυντικογένης γαρ, είχα διαλέξει τον Αντρέας Μπρέμε, ο αδερφός μου ας πούμε ήταν ο Φράνκο Μπαρέζι και ο Βαλάντης (τέκνο γκαααασταρμπάιτερς) μόνο δικαιούταν τον τίτλο του Κλίνσμαν. Μαραντόνα δεν υπήρχε ή μάλλον καλύτερα, κανένας από εμάς δεν τολμούσε να το εκστομίσει γιατί ήταν είδωλο και μόνο τον Τάσο (πηγαίναμε στην ίδια τάξη μόνο που αυτός ήταν ήδη 20 χρόνων όταν εγώ πήγαινα έκτη δημοτικού)(αθίγγανος όπως καταλαβαίνετε)(τον συμπαθούσαμε γενικά όλοι, ήταν πολύ καλό παιδί και φυσικά ελέω ηλικίας όταν έπαιζε μπάλα μας περνούσε όλους έναν προς έναν σαν σταματημένους και μεις τον είχαμε θεό) (αργότερα ακούστηκε ότι τσεκούρωσε έναν και πήγε φυλακή) τον αποκαλούσαμε στα κρυφά Μαραντόνα καθότι ήδη υπήρχε άλλος αθίγγανος από αντίπαλο σχολείο και φίλος του Τάσου που τον αποκαλούσαν Μαραντόνα, ασχέτως αν έπαιζε μπάλα ή όχι. Παρά το ότι διάλεξα τον Μπρέμε, τους Γερμανούς σε κάθε περίπτωση τους μισούσα ανέκαθεν. Προσπαθώ να ανακαλέσω εδώ και μέρες την αιτία αυτού του μίσους. Μήπως επειδή ο αδερφός μου υποστήριζε Γερμανία και έπρεπε να του πάω κόντρα ? Μήπως επειδή στα στρατιωτάκια παίρναμε πάντα τους καλούς (χαχα) Άγγλους ? Και ούτε υπήρχε επιρροή από το σπίτι (ο μπαμπάς λάτρης της Βραζιλίας). Ποιος νοιάζεται θα μου πείτε ? Το θέμα είναι να αποκλειστεί η Γερμανία.
Στο Μουντιάλ του '10 ως "γνήσιος" άντρας βλέπω παρέα με άλλους "γνήσιους" άντρες ποδόσφαιρο πρεσβεύοντας το δόγμα πίτσες, μπίρες και πουτάνες. Δε μας ενδιαφέρει πλέον να καπελώσουμε κανέναν παίκτη παρά μόνο τις γυναίκες τους. Οι αμυντικογενείς ομάδες και παίκτες μού είναι βαρετοί (με εξαίρεση τους προβοκάτορες Ιταλούς που έχουν ωραία μαλλιά). Ο Βαλάντης - Κλίνσμαν το πιθανότερο έγινε και αν δεν έγινε θα γίνει σίγουρα γκααααασταρμπάιτερ στα χνάρια των γονιών του ενώ ο Τάσος - Μαραντόνα πρέπει να είναι έξω τώρα με τα 3/5. Ο Μαραντόνα των Σερρών μάλλον δεν είχε την τύχη του Πατσατζόγλου (αλλιώς θα τον αναγνώριζα) ενώ ο κανονικός Μαραντόνα (της Αργεντινής) φοράει κουστούμι (και τι έγινε ρε παιδιά που είναι γυαλιστερό ?). Το μόνο που δεν άλλαξε τόσα χρόνια είναι ότι εξακολουθώ να μισώ την Εθνική Γερμανίας και το κωλοβαρετό κωλοποδόσφαιρό τους. Άιντε τομπούλο.

[Paulus gets ready for masticha trees]