"Druly absurd and deeply romantic... A living, breathtaking demonstration of cinephilia in action. For Mr. Gomes, a former film critic, the extinct styles and moods of classic cinema are not fodder for imitation or parody but more like communal dream material, to be mined for something new and mysterious." Dennis Lim, The New York Times
[christos be my baby]
3.11.12 @ 21:28
πρωί στον άι-δημήτρη τύπισσα εξηγούσε στο κοινό της: αν ζητήσεις κάτι από την παναγία θα στο δώσει, να έχεις εμπιστοσύνη, σίγουρα πράγματα λίγο πιο πέρα φτωχοί ζητιάνοι έτειναν το χέρι προφανώς σε λάθος κατεύθυνση βράδυ στην τσιμισκή μια κοπέλα αποκάλυπτε στη φίλη της: έναν τέτοιον υδροχόο ψάχνω κ εγώ, να είναι όμως κ λιγάκι σοβαρός τις προσπέρασα πιο δυστυχισμένος από ποτέ ψάχνουμε κ οι δύο λάθος άτομα στο φάκελο μουσική 2012 πέρασα το grab that gun τα είχα αγαπήσει αυτά τα κορίτσια κ τώρα μου λείπουν πολύ μου λείπει λίγο το παρελθόν χορεύαμε χαζά - αλά μοζ - το some girls are bigger than others κάτω από τα φτερά του έρωτα που ήταν κρεμασμένα στον τοίχο όταν γύριζα σπίτι, όμως ξάπλωνα κ προσευχόμουνα να μου έστελνες στ' αλήθεια το μαξιλάρι σου, αυτό που ονειρεύεσαι λίγο μετά περνούσε το φορτηγό του δήμου, μάζευε τα σκουπίδια κ όλα τέλειωναν [christos most die in your bedroom]