girl.you.re.no.failure

info entries others guestbook

Girl you re no failure and this is your song:
Sonic Youth - Tunic (Song for Karen)

Average/lo-fi blog.
Christos & Paulus post here.
Stuff we like.
Reserve nothing.

Warning:
image-sound violation/
copyright infringement/
plagiarism/
distortion of reality
included/
intended.

Οι 4 μέρες (του κόνδορα) στα (ποινικά) Δικαστήρια

DAY 1: Γεωργιανός 28 ετών, 10 χρόνια ηρωίνη, απο τα 17 στις φυλακές, βρίσκουν αποτυπώματα σε 3 σπίτια, ομολογεί άλλα 13, προσπαθώ να πείσω τους δικαστές ότι ήταν πρεζόνι, με πείθουν τελικά αυτοί ότι δεν είναι, ζητάω να γίνει πλημμέλημα η πράξη, τρώω άλλα 7 χρόνια κάθειρξη.

DAY 2: Έχω νούμερο 20 και περιμένω, η πρόεδρος του Δικαστηρίου έχει κάποια μικρά θέματα, όλοι οι άλλοι το χουν καταλάβει και έχουν πλακωθεί στις αναβολές, ένας συνάδελφος (σιχαίνομαι τον όρο)(αλλά τον χρησιμοποιώ) μου λέει ξανά την επιτυχία του σε ένα δικαστήριο με ένα τύπο που είχε σαπίσει τη γυναίκα του στο ξύλο και την έστειλε στο νοσοκομείο με ρήξη σπλήνας για τα 7 χρόνια που έφαγε (η ισότητα είναι μία περίεργη έννοια), έχω σκυλοβαρεθεί, βλέπω ξανά τους ίδιους δικηγόρους με χθες, ξεχνιέμαι λίγο με τον Ιταλό που περνάει και τον mr president coco jambo, ες αύριον τα σπουδαία μας λένε.

DAY 3: Έλληνας 55 ετών, 32 χρόνια ηρωίνη, φυλακή εδώ και κάνα χρόνο, τον πιάνουν με μικροποσότητα και 145€ και του φορτώνουν και διακίνηση απροσδιόριστων ποσοτήτων σε απροσδιόριστους τόπους και προς απροσδιόριστα άτομα γιατί πού αλλού μπορεί να βρήκε τα λεφτά? Ο συνάδελφος μου λέει ξανά την ίδια ιστορία, βαρέθηκα να κάνω τον ανήξερο, του λέω α, αυτή με τη μεγάλη σου επιτυχία, μου την είπες, στριμώχνω τον μπάτσο με τις ερωτήσεις για τα 145€, που ξέρετε ότι είναι απο διακίνηση? να σας πω τι λένε οι συνάδελφοί μου για τον κατηγορύμενο μου απαντά, του λέω δε σας ρώτησα αυτό, κάνοντας αυτό που πάντα ήθελα να κάνω βλέποντας αμερικάνικες ταινίες, όπου ρωτάνε τον μάρτυρα "το θύμα προκάλεσε με τη συμπεριφορά του", ο μάρτυρας απαντά "ναι, αλλά" και ο συνήγορος αμέσως "δεν έχω άλλες ερωτήσεις κύριε πρόεδρε", πείθω το Δικαστήριο ότι δεν έκανε τις πράξεις που του φόρτωσαν, το Δικαστήριο με ξαναπείθει ότι τελικά τις έκανε, με πιάνει αηδία, τρώει 30 μήνες, μου χαμογελάει.

DAY 4: Η χάρη μου έχει φτάσει στην Κομοτηνή, πηγαίνω το βράδυ της day 3 φτάνω 12 τα μεσάνυχτα, Έλληνας 34 ετών, 10 χρόνια ηρωίνη, άνοιξε 4 φαρμακεία και έπαιρνε χάπια, φοβάμαι ότι θα με πείσουν και αυτή τη φορά ότι δεν το έκανε λόγω της πρέζας, πηγαίνω δειλά να ζητήσω αναβολή και πρόεδρος του Δικαστηρίου είναι ο Γύλος (στο 2:14), του λέω το 15 κύριε Πρόεδρε, απαντά (ή έτσι νομίζω) στον κατηγορούμενο, το καταλαβαίνω τελικά, κοντεύω να γελάσω, μου δίνει την αναβολή.

Όταν (δεν) είχα αποφασίσει να γίνω δικηγόρος, έγινα (από ανάγκη) διότι μου άρεσε (που δεν είχε εξετάσεις, τις οποίες είχα σιχαθεί) η ιδέα μιας παρέας που ανοίγει ένα γραφείο και περνάει κάπως έτσι:

(Η σειρά ήταν κορυφαία αν και (για δικηγόρους) δεν την έχω δει όλη, θυμάμαι τα ξενύχτια λίγο πριν πάω στρατό στον ΑΝΤ1 που την έβαζε κάτι άκυρες ώρες και τη φαντασίωση που μου άφηνε πόσο ωραία θα ήταν να κάνουμε ένα τέτοιο cool - o γραφείο).

[Paulus ψάχνει να βρει αυτόν που είπε στον Γιωργάκη να του πάρει (τα) σώβρακα με τον 13ο και τον 14ο μισθό]