"γλιστράς μέσα σου κ είναι σα να πέφτεις μ' αλεξίπτωτομετά κρατάς την αναπνοή σου κ πηγαίνεις χωρίς ν' αντιστέκεσαι
κ θυμάσαι όλους αυτούς που έκαναν το ίδιο πριν από σένα
όλους αυτούς που πέταξαν στο κενό κάτω από ένα λευκό αλεξίπτωτο
[...]
που κυνηγάνε ακόμα ένα όνειρο με γυναικείο όνομα"
όταν είχα δει το σίνγκαπορ σλινγκ
πραγματικά χωρίς να υπάρχει κανένας προφανής σοβαρός λόγος τότε
(κ δεν είναι η πρώτη φορά)
είχα μάθει απ' έξω αυτές τις ατάκες που ακούγονται στην τελευταία σκηνή
με αφορμή τη σημερινή μέρα
τις ξαναθυμήθηκα κ εμπέδωσα το ουσιαστικό νόημά τους
κατάλαβα κ γιατί τις είχα αποστηθίσει
στους π., κ., τ., σ., χ., φ., κ.
σε όλους όσους ταράζονται ακόμα κ σήμερα
στο άκουσμα ενός κάποτε οικείου γυναικείου ονόματος
σε όσους τελικά (αποδείχτηκε ότι;) αγάπησαν ένα πτώμα
υ.γ.: κ καλούς απογόνους! π+δ=φ+δ
[christos χίλιες φορές ματ από κνατ]